Irmán do poeta José Agustín e do novelista Juan, iniciou estudos de Dereito que abandonou para dedicarse á literatura e a loitar contra a ditadura no Partido Comunista. Publicou os seus primeiros de relatos en 1957, e dende entón, continuou o seu labor literario de grande aceptación, ademais da cal, realizou documentais para TVE. Colaborador en prensa, fíxoo para xornais nacionais como Diario 16, ABC ou El País e para outros estranxeiros.

Os seus dous primeiros libros -Las afueras e Las mismas palabras- inscríbense dentro do realismo social. Considérase que a súa obra cume é Antagonía, tetraloxía sobre a arte da escritura que Claude Simon inclúe entre as tres grandes novelas do século XX.² Destaca a súa preocupación polos trazos estruturais e formais do relato.

O ser humano coñeceu tempos máis sombríos; tan bobos, posiblemente non. Decididamente o mundo está máis necesitado que nunca dun pensamento estoico adecuado ao presente, dun neoestoicismo. Ou dun novo epicureísmo. De calquera dos dous. Ou mellor: dos dous.

Luis Goytisolo

http://www.luisgoytisolo.es