A poeta morracense Lucía Novas naceu en 1979 en Bueu. Licenciouse en Filoloxía Galega pola Universidade de Vigo, e hoxe exerce como docente de Lingua e Literatura Galegas no ensino secundario.

Deuse a coñecer como poeta a través de galardóns iniciáticos coma o Minerva, o da Universidade de Vigo ou o Faustino Rey Romero. Ademais, é autora de tres libros de poesía: debutou con Epiderme de estío no ano 2001, publicado por Espiral Maior grazas ao Premio de Poesía Concello de Carral. Seguiulle Neve (2010), merecedor do Premio de Poesía Johán Carballeira. Mais a madurez poética e a consagración definitiva chegarán da man do seu terceiro poemario, Cervatos (Kalandraka, 2017), avalado por un amplo consenso crítico.

Alén diso, poemas da súa autoría aparecen recollidos en antoloxías como Novas de poesía. 17 poetas, Poetízate. Antoloxía da poesía galega,

Das sonorosas cordas. 20 poetas dende Galicia e Erato bajo la piel del deseo, así como en diversos volumes colectivos e publicacións periódicas, entre as últimas Grial, Dorna, PolpA, Casa da Gramática ou Escrita Contemporánea. Interviu como relatora na Universidade de Salamanca, nas xornadas de Poesía Última da Fundación Alberti e no V Encontro de Novos/as Escritores/as da AELG.

A escritora e xuíza caboverdiana Vera Duarte Lobo de Pina é membro das Academias Caboverdiana de Letras, de Ciencias de Lisboa e Gloriense de Letras, así como Patrona dos Colóquios da Lusofonía.

Licenciada en Dereito, foi Ministra de Educación de Ensino Superior, Presidente da Comisión Nacional dos Dereitos Humanos e a  idadanía, Conselleira do Presidente da República e Xuíza Conselleira do Tribunal Supremo de Xustiza. Así mesmo integrou organizacións coma o Centro Norte-Sul Conselho d`Europa, a Comisión Internacional  e Xuristas, a Comisión Africana polos Dereitos Humanos e dos Pobos, a Asociación de Mulleres Xuristas e a Federación Internacional de Mulleres de Carreira Xurídica. Condecorada polo Presidente da República de Cabo Verde coa Medalla Ordem do Vulcão en 2010 e coa do Mérito Cultural en 2005, recibiu os premios Norte-Sul DH do Consello de Europa, o Tchicaya U Tam´si de poesía africana e o Sonangol de Literatura.

Publicou os poemarios Amanha Amadrugada (1993), O Arquipélago da Paixão (2001), Preces e Súplicas ou os Cânticos da Desesperança (2005), en traducións ao castelán e francés Ejercicios poéticos (2010), máis tarde De Risos & Lágrimas (2018) e, finalmente, a antoloxía poética Reinvenção do mar (2018). Igualmente editou, en prosa, A Candidata (2004), A Matriarca - uma estória de mestiçagens (2017), o volume de ensaios Construindo a Utopia (2007) e o de crónicas A Palavra e os Dias (2013).