As cidades en que vivimos constitúen complexas estruturas que transcenden as nosas operacións cotiás. Moi ao contrario, o espazo urbano impónsenos como unha poderosa superestrutura económica, política e social.

Por iso, non é casualidade que as experiencias de arte crítica tivesen con frecuencia como obxectivo un crucial escenario en permanente litixio na cambiante cara das cidades: a rúa, ou o espazo público - entendido este non só na súa dimensión física, senón tamén simbólica e lingüística, e en definitiva, política.

Pero, de que modo poden as prácticas artísticas evitar ser engulidas polo continuo fluír das imaxes da cidade-espectáculo e non acabar funcionando como un elemento máis da neutralización que persegue o turismo global? Como ensaiar estratexias que poidan achegar certos quebros para, se cadra, transformar estes espazos de pulsión que denominamos cidades?

A Coruña é un istmo rodeado de mar. A historia da cidade está inextricablemente unida ao seu enclave xeográfico, e a medida que se produce a expansión mercantil e demográfica do pasado século, a procesos e negociacións de toda índole para impoñerse e gañar terreo ao mar. O actual contorno da Coruña é unha sucesión intermitente de restos arqueolóxicos e episodios de certo relato truncado da modernidade, sobre os que a cidade se consolida e proxecta o seu crecemento.

TALLER

Se toda cidade é unha exposición pública de efemérides e monumentos, do botín acumulado polos sucesivos vencedores ao longo da historia, non o é menos un depósito de casos non resoltos, un arquivo das páxinas descartadas da memoria oficial. Ao longo de toda a súa traxectoria, o artista Rogelio López Cuenca traballou na elaboración de 'contramapas' e sinalizacións intrusas en cidades como Roma, Madrid, Valparaíso, Lima, São Paulo, México ou Valencia, que funcionan como manuais de desvíos e encrucilladas, proxectos centrados na análise das omisións e ausencias que subxacen no espazo regrado da cidade.

'Xeografía, memoria e capital cívico' é un proxecto dirixido por López Cuenca que pretende delimitar unha xeografía 'outra' da cidade da Coruña, mediante o trazado de itinerarios que observen diversas problemáticas que normalmente son contempladas dun modo illado, e que pretenden certificar a realidade de certo mapa do cotián en relación a aqueles procesos globais dos que son tanto consecuencia como protagonistas.

Un itinerario alternativo que propón desenredar a madeixa da historia local a partir do amplo contexto que ofrece o litoral da cidade, e en especial a franxa marítima que comprende desde o antigo porto pesqueiro situado na Mariña ata os estaleiros de Oza, cerrado á cidadanía nos últimos tempos, e cuxas transformacións no ámbito da economía produtiva, o urbanismo e a memoria esixen unha reflexión de calado sobre o seu presente e as súas posibilidades futuras.