^{LAURA ACCERBONI}

A xenovesa Laura Accerboni, nada en 1985, deuse a coñecer como poeta publicando poemas en distintas revistas literarias italianas, máis tarde tamén dende estadounidenses a holandesas. A súa opera prima foi Attorno a ciò che non è stato (2012) e o seu último poemario La parte dell'annegato (2015).

Na súa fulgurante carreira literaria, fíxose cos premios Piero Alinari (2011) da Fondazione Alinari en colaboración coa cátedra Giuseppe Ungaretti da Universidade de Columbia (Nova York) ao mellor poema inédito, o premio Giovani Talenti Cercasi do 2009, o CercaTalenti do 2006, o do certame literario internacional Cidade de Ancona (2004), o premio nacional Città di Catesllo Artea entre o 2002 e o 2003, o premio internacional de poesía Cidade de Monza  do 2000, o premio literario internacional Maestrale San Marco do 1999 e o premio Lerici Pea do 1996.

Sendo unha das poetas seleccionadas polo proxecto Versopolis que promove a Unión Europea, ten participado en prestixiosos festivais de poesía nos Países Baixos (Rotterdam), Bélxica (Felix), varios de Croacia e Suíza, e Macedonia. Dende 2012 é membro do consello editorial da revista literaria Steve, colaborando igualmente coas súas recensións e traducións poéticas. Alén diso, os seus traballos fotográficos foron mostrados en exposicións individuais e colectivas.

Querendo

podería ser un xabaril

e dispararme entre os ollos

querendo.

E a ninguén

lle parecería nada.

Alguén se preocuparía

de extraer o chumbo

do corpo.

Que non acabe

entre os dentes,

que non manque

as meixelas por dentro

ao mediodía.

 

SILVIA PENAS

Silvia Penas realizou estudos de Filoloxía Galega na Universidade de Vigo, cidade onde mora a día de hoxe. Entre outras tarefas profesionais, exerce como profesora de lingua e literatura galega. Alén diso, forma parte do grupo poético musical Cintaadhesiva como vocalista e letrista a canda os músicos Jesús Andrés Tejada e Pablo Muñiz e mais a videocreadora Area Erina.

Os seus textos foron galardoados en diferentes certames de poesía, entre os que cómpre mencionar o Premio de poesía da Universidade de Vigo 2005, co poema en cinco partes Neste Bosque. Cun outro conxunto de poemas titulado A tiranía do des foi premiada en 2007 no Certame Galego de Creadores Novos GZcrea. En 2009 publica Biografía da multitude en coautoría con Elvira Riveiro e grazas ao Premio de Poesía Victorano Taibo.

En 2013 gaña o I Certame Lueiro Rey de Poesía con As uñas crecen, publicado no 2014. Séguelle en 2015 Diario de ladras, bailarinas, asasinas e flores, Premio Avelina Valladares.

Foi gañadora do Slam Arousa e do I Slam Vigo, e seleccionada para participar no Slam estatal en Madrid e no Slam Internacional de Barcelona durante o ano 2013.

Ademais, ten participado en numerosos recitais como membro do colectivo Redes Escarlata.

 

DÍA TERCEIRO

MULLER CON FLORES I

Hoxe hai aínda un ollo escuro

en forma de culler

na gorida onde reside o calafrío

o rumor

Un ollo atravesado polo xeo

sabe da inminencia do furacán

A pericia é aliada

déspota coma o nome dun imperio

En posición de ataque

a muller que baila coas flores

trata de morder o bordo tenso da noite

Sabe que cederá a danza

e que o voo lle será arrincado

porque xa non é cóndor na madrugada

O ollo espreita

e provoca unha distancia

que enferma o ceo

por veces

prémelle no corazón

e sangra