O celtismo é unha cuestión que, hoxe en día, levanta paixóns e rexeitamento a partes iguais. O movemento celtista xorde durante o romanticismo, no s. XIX, onde se reclama unha identidade particular dos pobos da fachada atlántica (Irlanda e Escocia versus Gran Bretaña, Galicia versus Castela, Bretaña ante o centralismo francés...) buscando unha diferenciación étnica e cultural. Con todo, e co paso do tempo, o celtismo sería unha arma empregada por nacionalismos de distinta índole: durante o franquismo, a xénese da identidade española definíase a través da amálgama do céltico co ibérico, tal e como o expresaban numerosos historiadores e arqueólogos da época. De feito, o interese sobre a "romanización" dos castros xurdiu, en certa medida, como unha resposta contra os aspectos máis identitario-nacionais e desfasados do celtismo xerado en época de Franco.

Para coñecer algo máis a preto da historiografía sobre o celtismo e as súas consecuencias no campo da investigación e da sociedade, recoméndase a lectura de Alfredo González-Ruibal (2006-7, en concreto o capítulo "Arqueoloxía da arqueoloxía: ciencia e política na Protohistoria do noroeste", p. 24-54) e Francisco Javier González García (2021); ambos os indicados nos Créditos.