Unha vez máis achego á cidade herculina os meus alterentes, criaturas dun espazo-tempo alén da imaxinación, materia xeolóxica transmutada en ser vivente con trazos tanto humanos como alieníxenas ou, a miúdo, adoptando aparencia animal, nun estilo que rende tributo tanto a antigas civilizacións coma ao universo da ciencia ficción que tanto me influíu na miña nenez.

Como complemento á produción escultórica incorporo a esta mostra unha escolma da miña obra pictórica recente, na que asexa a presenza de seres híbridos humano-extraterrestre e figuras zoomórficas, retratados cun estilo fluído e heterodoxo que resalta a importancia do suxeito, revelándose entre o abraio e o desacougo como protagonistas dunha utopía cósmica que posiblemente só consigamos albiscar a través da imaxinación dos seres máis complexos que ten alumado o Universo, é dicir, nós.