NO-DO, acrónimo de Noticiario Documental, foi o organismo de propaganda cinematográfica do réxime franquista e nel e a través del inventáronse e promocionáronse un gran número de arquetipos sobre Galiza. Isto convertiu a NO-DO nun potente aparato de representación cultural.

Dos 6000 materiales do arquivo NO-DO moitos fan referencia explícita a Galiza e á cultura galega presentada dun xeito esterotipado, subalterno e dende una óptica profundamente colonial. Así, o esterotipo, o tipismo folclorista e a homoxeneización convertíronse nas principais ferramentas de representación de Galiza nas imaxes do réxime.

Esta representación galaiquista de Galiza e o galego tivo severas consecuencias de cara o futuro xa que produciu, definiu e representou-nos ata tal punto que os tipos folcloristas derivados dese exercicio de poder incidiron notablemente -de xeito transversal; colectiva e individualmente- na forma na que Galiza se pensa hoxe a sí mesma e o xeito no que produce representación cultural no marco dun sistema turístico capitalista que tende a mercantilizar e capitalizar os elementos etnicitarios reducíndoos a "tipos" consumibles á venda.

Beatriz Busto Miramontes é profesora na Área de Antropoloxía Social, Facultade de Filosofía, na Universidade de Santiago de Compostela; participa no Grupo Galabra (https://redegalabra.org).