Astor Piazzolla imaxinaba a hora cero como o momento despois da medianoite, ‘unha hora de absoluto final e absoluto comezo'.

Non foi por casualidade, que cedo na súa carreira, chamase ‘Buenos Aires Hora Cero' a unha das composicións que definiu o seu estilo. Non pode ser por casualidade que, entrando no outono da súa vida, lle chamase ‘Zero Hour' ao álbum que resumía tantos anos de traballo e levaba profundos desexos persoais e expectativas profesionais.

Para entón, destilara anos de aprendizaxe como tanguista, as ensinanzas dos seus mestres de música clásica, a súa fascinación polo jazz e as leccións aprendidas por ser unha vangarda dun no tango, nunha música profundamente persoal, sofisticada e emocionalmente directa.

‘Tango: Hora Zero' é unha homenaxe á música máis representativa da cidade de Bos Aires, un espazo no que conviven o novo tango de Astor Piazzolla xunto cos estilos dos grandes forxadores do xénero, como Horacio Salgán, Agustín Bardi, Anibal Troilo, Pedro Maffia, etc.