Lino Lago (Redondela, Pontevedra, 1973. Reside en Vilnius, Lituania) é un dos artistas españois cun discurso crítico máis definido e comprometido desde a pintura. En todo o seu traballo podemos ver unha constante incomodidade do que supón o feito pictórico e artístico en contraste cunha magnifica factura en todas as súas obras.

O artista vai máis aló da estética e busca a inspiración na rúa, nas noticias, na vida cotiá. Atrévese a intervir fondos clásicos de Bronzino ou Velázquez con elementos xeométricos, textos intrusivos ou pinceladas caóticas e desordenadas. Tamén se achega ao hiperrealismo coas súas pinturas próximas á definición da fotografía, que tampouco se libran da súa man interventora. En todas as súas obras tenta recoller o estandarizado para dotalo dun novo significado, convertelo noutra cousa para expor un novo razoamento.

A exposición divídese en dúas partes, unha primeira que recolle unha ampla selección de obras das súas etapas anteriores, nas que xa se pode observar a base crítica na que se sustenta todo o seu traballo, e unha segunda parte na que trata, por primeira vez en España, o asunto da inxustiza e o sufrimento innecesario dos animais como temática principal. As súas últimas obras tratan directamente a crítica á ideoloxía carnista que rexe o mundo contemporáneo e que brota, conceptualmente, do animalismo, unha corrente de pensamento e acción que cre que a relación que mantén o ser humano cos animais na sociedade actual é absolutamente abusiva, cruel e inxusta.