"Indóciles" é un proxecto multidisciplinar que achega ao público a obra de Luísa Villalta, unha autora comprometida e versátil cun legado literario provocador e rebelde. Da man de Vero Rilo, Nuria Vil e Mónica de Nut, o legado e a voz de Villalta volven ao escenario; a indocilidade, para elas, está na contundencia do sinxelo, nas palabras, nos silencios, nas presencias, na interrelación entre as tres en escena e co público, na espectacular naturalidade do cotián e do presente. Tamén nos coidados e no activismo social.

Que é ser indócil? Pregúntanse para chegar a unha peza cargada de contundencia. Mónica de Nut é a responsable musical e chega cunha proposta onde a electrónica, voz e pandeira compoñen un repertorio que abana entre a sutileza, o ruído e o silencio, creando un espazo sonoro pasado por filtros, cun traballo vocal e de bases, transmitindo o espírito de Villalta e procurando códigos propios á vez, atopando o empaste perfecto entre música, poesía e oralidade. A poesía escénica corre da man de Nuria Vil, que decide interpelar á autora utilizando un rexistro que resulta achegado á escoita, buscando respostas e o parecer sobre o que lle está a contar a Villalta, intentando traela ao escenario actual da vida. E é Vero Rilo quen nos leva da man da narración oral, despois de revisitar toda a obra dramática e poética de Luísa, deixándose remover polo seu extraordinario Papagaio e fusionando á Margarida coa Ofelia e mesmo Lisis -personaxes femininas da obra de Villalta- facéndoas transitar os camiños das posibles vidas, creando unha narrativa en base á historia de vida ficcionada onde non faltará crítica, amizade, coidados e un arrecendo a flores.

Cunha posta en escena sobria e contida, a sutileza dos movementos escénicos, a forza do discurso, da palabra e o son, constrúen un altar para lembrar e festexar ás vivas e ás mortas nunha eterna indocilidade.

Vero Rilo é narradora oral. Antes era educadora infantil, pero quitouse diso. Dende 2013 leva contando contos, historias de vida, e outras lerias para todo tipo de público. Feminismo,

tradición, memoria histórica, resistencia, alegrías, afectos e rebeldías aparecen consciente e inconscientemente no seu repertorio. Sempre lembra as palabras de Castelao "cada vida é una novela que se perde" Se cadra é por iso que conta, para non perder. E conta o que aprendeu a ser, o que outras foron, o que son. Conta o que a (con)move, di que así a memoria non morre...

Mónica de Nut canta ópera, jazz, música de raíz, música experimental que mestura coa interpretación teatral e danza contemporánea. Razas e estilos, dispersión sonora que acouga nas tripas. A esperanza está no inesperado, nos fíos invisibles que traen as cores que van chegando. Froito da súa formación e experiencia, o seu xeito de cantar caracterízase pola creatividade, o eclecticismo, a experimentación e a interacción con outras artes escénicas: danza, teatro, performance...

Nuria Vil é "resitadora", filóloga e poeta galega presente no circuíto de poesía galega oral. Ten publicado o seu primeiro poemario "Simún" na editorial Chan da Pólvora (2021). Nuria Vilán Prado entende a poesía como unha ferramenta que potencia cambio social. Quizais é por este motivo que na súa escrita fala da violencia, da maxia do cotiá, da vinganza e de reconstruír o desexo.