A rehabilitación edificatoria, a rexeneración e a renovación urbanas son hoxe conceptos fundamentais no ámbito da estruturación do territorio e do espazo urbano, baseadas as mesmas no sostemento social, económico e ambiental.

A situación de deterioración de moitos ámbitos, tanto urbanos como rurais, ten causas diferentes que foron analizadas nas actuacións previas á elaboración do texto da presente lei, destacando os condicionantes de carácter normativo, administrativo, económico e, especialmente, os ligados á habitabilidade e accesibilidade das vivendas e aos factores sociais e demográficos, entre os cales se constata, en moitos casos, o envellecemento da poboación residente. Estas dinámicas implicaron o progresivo declive e abandono destes ámbitos, que en moitos casos, sobre todo nos pobos pequenos e núcleos rurais, ademais de supoñer a perda dun rico patrimonio cultural, fíxose extensivo a todo o núcleo poboacional no que se inseren. Por elo, é necesario adoptar diferentes medidas que permitan atallar esta situación sempre desde a perspectiva de que a mellor forma de conservar é habitar, ocupar os espazos e xerar actividade.