A súa obra desentraña con mirada crítica, e á vez benevolente, a sociedade na que vivimos. O seu punto de partida é o ser humano e as súas relacións, que a través do filtro da súa imaxinación quedan reflectidas no papel ou o lenzo apoiándose na forza do seu debuxo. Isaac Díaz Pardo, Ánxeles Penas, Alfredo Conde ou Roberto Verino cualificaron a súa obra, presente en varios museos e institucións, como onírica, suprarrealista, surrealista, imaxinativa, “escribidor” de cadros... No que todos coinciden é que a súa obra segue esa liña invisible que une a todos os fabuladores da nosa terra.