Á beira do alxibe, na primeira terraza, álzanse os cimentos da vivenda na que apareceu enterrado o Tesouro de Elviña, un dos conxuntos de ourivaría castrexa máis importantes do noroeste peninsular.

A primeira peza do tesouro apareceu durante as escavacións de 1953, nun oco situado xusto á beira do lar que quedara ao descuberto tras levantar o pavimento. Entre abundantísimos anacos de cerámica e terra atopouse o fragmento dereito dunha diadema, cerrado como se o utilizasen como pulseira.

O resto das pezas do achado apareceron ao proseguir os traballos de limpeza do oco: o anaco esquerdo da diadema (tamén cerrado como unha pulseira), as contas e o colgante dun colar, incompleto e esmagado nalgunhas zonas.

A casa do tesouro é unha construción de planta cuadrangular que parece datar de época de Augusto ou de Tiberio e que mide 7,30 metros de longo por 9 metros de ancho. Ten un chan pavimentado e muros interiores revocados con barro, que aínda se conserva nalgunhas das xuntas.