Que garda o Cornide?

6 resultados

• Salvador de Madariaga-Andrés Segovia: «unha amizade ata o final»

  

  Entre a numerosa correspondencia que garda Instituto «José Cornide», destaca a que mantiveron Salvador de Madariaga e Andrés Segovia durante moitos anos, cartas nas que daban conta das súas respectivas actividades, viaxes, proxectos... sempre no ton distendido e familiar propio de quen se consideran grandes amigos. Neste caso, Andrés Segovia comunica os enderezos das súas próximas viaxes para que non se extravíe o envío dun libro dedicado por Salvador de Madariaga, dá conta da participación das xornadas de Música en Compostela ―a onde acudía con regularidade para impartir clases de especialización― e desculpa o erro cometido nunha carta anterior na que daba o nome de Nini á súa esposa, corrixindo a MIMI con ilustración de pentagrama. Todo elo nesta linguaxe amable e cariñosa de dous amigos que se profesan intensa e sincera amizade.

• Salvador de Madariaga: "Sus mejores poemas en su propia voz"

  

  Salvador de Madariaga deixounos, como parte do seu inmenso legado, a súa propia voz gravada. El disco es a la voz lo que la imprenta a la escritura, escribía o coruñés na contraportada do disco no que recita algúns dos seus poemas, e comparaba a Edison con Gutenberg polos inventos que permiten que a palabra -oral ou escrita- se poida reproducir e difundir para chegar a todo o mundo. Emociona escoitalo neste disco de vinilo de 33 rpm, estéreo, que foi gravado en Oxford e Londres en 1970, cando Salvador tiña 84 anos de idade. Os interesados en escoitar a voz do polígrafo coruñés, podedes achegarvos ao Instituto «José Cornide» de Estudos Coruñeses e neste enlace tendes o inicio desta histórica gravación

  https://www.coruna.gal/documentos/descarga.jsp?31077902737

• Andrés Gaos

  

  Andrés Gaos, que vivíu sempre lonxe da súa terra, nunca a esqueceu e dedicoulle obras como estes Nuevos Aires Gallegos, partitura que se conserva no fondo documental do músico que garda o Instituto «José Cornide». O mestre Rodrigo A. de Santiago coñece esta obra a través do músico da Banda Orquestra coruñesa, Luis Scala Almozara, e fai unha versión orquestral da mesma que dirixe á fronte desta agrupación nun concerto celebrado o 4 de febreiro de 1962 con grande éxito. Rodrigo A. de Santiago interesouse pola figura de Andres Gaos Berea e foi quen promoveu e conseguiu o apoio para que unha rúa coruñesa levase o seu nome, acordo tomado en sesión plenaria do Concello celebrada o 15 de xuño de 1962. As súas investigacións sobre a figura e obra de Andrés Gaos foron o obxecto do seu discurso de ingreso no Instituto «José Cornide», lido o 3 de decembro de 1965. Nese acto de ingreso a pianista Mª Jesús Santamaría interpretou Nuevos Aires Gallegos como ilustración

• Premio Carlomagno

  

  O Premio Carlomagno é un dos valiosos documentos que conforman o legado que o coruñés Salvador de Madariaga depositou no Instituto «José Cornide» de Estudos Coruñeses.

  Este premio é o galardón civil máis prestixioso de Europa e só se concede de xeito excepcional a persoas que destacan pola súa actividade en defensa da unidade europea e os servizos á paz mundial.

  O premio leva o home de Carlomagno, o emperador considerado como o primeiro unificador da Europa medieval e que instalou en Aquisgrán a capital do seu reino a finais do século VIII. Salvador de Madariaga é o primeiro español en ser merecedor desta alta honra. Recibíu o galardón en 1973.

• Günther en 1867

  

  Albert Günther (1830-1914) naceu en Alemaña (Esslingen, Württemberg), licenciouse en medicina en 1858 en Tubinga e trasladouse a Inglaterra, onde comezou a traballar na sección de Historia Natural do Museo Británico, da que foi responsable de Zooloxía, salientando como especialista en peixes e herpetos (anfibios e réptiles).

  A relación entre Víctor López Seoane e Albert Günther iniciouse en 1880 e rematou en 1895. Dese período consérvanse no Instituto Cornide unhas trinta cartas enviadas polo especialista xermano-inglés. Günther foi un interlocutor e asesor relevante no traballo científico de Seoane, quen lle remitiu numerosos exemplares de seres vivos para consultar a súa identidade e como cortesía para formar parte das coleccións do museo.

  A carta que presentamos constitúe a derradeira remitida por Günther. Nela agradece o envío de tres exemplares por Seoane, dos que lle indica o seu nome técnico. Asemade, lle informa da súa próxima xubilación, agradece os numerosas entregas realizadas ao Museo Británico e alude ao seu compañeiro, o destacado herpétologo George Albert Boulenger.

  Documentos:

  Carta-Albert-Gunther-a-Victor-Lopez-Seoane.jpg (528 KB)