A muralla da acrópole

É moi posible que a primeira muralla do castro estivese construída con materiais perecedoiros e que formase un sistema defensivo simple ao redor da acrópole, o punto máis alto do poboado e a primeira zona que foi habitada.

Esta construción debeu de ser substituída pola muralla de pedra que se conserva actualmente, que mide entre 4 e 5 metros de ancho e que conserva unha altura de ata 3 metros. A parte interna da muralla dispoñía dun camiño de rolda delimitado por un muro.

Esta muralla está feita con pedras máis ben redondeadas de grandes dimensións e aparello de cachotería con tendencia a formar fiadas horizontais. No interior está rechea de cascotes de pedra e terra.

A muralla posúe dúas portas, de carácter monumental, protexidas por torreóns, e nalgunhas zonas está cimentada sobre roca nai.

Dúas terrazas amuralladas

Nas ladeiras do outeiro despréganse outras dúas murallas, de ata 2,50 metros de ancho, que se unen ao leste e oeste coa da acrópole. Foron construídas durante a fase de romanización do castro, e conforman dúas terrazas que ampliaron en gran medida o tamaño do poboado.

Ambas teñen dimensións máis reducidas que a muralla da acrópole e están construídas con pedras moito máis estreitas e longas, dispostas en fileiras.

A muralla sur data da época flavia, de finais do século I d.C, aínda que as últimas escavacións indican que puido haber unha construción no mesmo lugar anterior a ela.

Actualmente podemos ver dúas portas de acceso á acrópole, protexidas por senllos torreóns, con carácter monumental.

A porta suroeste da acrópole está formada por unha rampla pavimentada, flanqueada por dous torreóns semicirculares entre os que se colocaría a porta, probablemente de madeira. Nun dos laterais do muro pódese ver unha fenda vertical na que iría apoiada a viga que serviría de marco para a porta.

Ao sueste sitúase un acceso de características moi similares, tamén monumental e con dous torreóns semicirculares que foron parcialmente reconstruídos nas intervencións dos anos 80.

A subida á acrópole ten lugar por unha escaleira en curva, que pasa a converterse nunha rampla ao cruzar os torreóns. O primeiro chanzo está labrado na propia rocha e o resto está pavimentado con laxas de granito moi puídas polo uso.

Tras o torreón situado máis ao leste encóntrase a fonte cuberta.