Poliamor, parellas abertas, aplicacións de citas, match, novas sexualidades, mercantilización das emocións, a fin do amor? Todos estos son tan so algún dos termos e expresións que, dun tempo a esta parte, véñense incorporando ao dicionario do que é considerado un dos grandes temas da humanidade dende que o mundo é mundo, especialmente no eido da literatura e artes afíns: o amor romántico. Mais todo ese vocabulario moderno incide nunha idea principal: a aparición de novas formas de relacións afectivas e, sobre todo, a crise do modelo clásico do concepto de amor.

Xa hai uns vinte anos o sociólogo Zygmunt Bauman acuñara a expresión 'amor líquido' para designar o tipo de relacións interpersoais que se estaban a dar na sociedade posmoderna. Esas relacións caracterízanse pola fluidez, a falta de vencellos sólidos, a volubilidade e, en definitiva, a tendencia xeral a escapar do compromiso. Por suposto, iso ten moita relación coa cultura da sociedade de consumo, co seu principio hedonista da satisfacción inmediata e a súa filosofía de usar e tirar. Dúas décadas despois, o fenómeno non puido senón ir a máis debido ao impacto da tecnoloxía e s novas posibilidades virtuais dos algoritmos, e quen sabe o que nos deparará o futuro coa intelixencia artificial.

Para falar de todo isto, na Biblioteca Municipal Os Rosales contaremos coa presenza de Ana de Miguel, Profesora Titular de Filosofía Moral e Política da Universidad Rey Juan Carlos de Madrid. Foi directora do Observatorio de Género e do Programa de Doctorado de Estudios Interdisciplinares de Género e na actualidade dirixe o xa clásico curso Historia de la Teoría Feminista no Instituto de Investigaciones Feministas da Universidad Complutense de Madrid. Dentro da súa obra, destacan os seus libros 'Neoliberalismo sexual. El mito de la libre elección', (Cátedra) que alcanzou a 19º edición e 'Ética para Celia. Contra la doble verdad' (2021) en Penguin Random House (7ª edición y nueva reedición con epílogo 2023).